Μπάσκετ ξέρω. Έπαιζα σε υψηλό επίπεδο.
Το κοουτσάρισμα του Δράκου πολλές φορές έχει κενά. Αν θέλεις να στο αναλύσω περισσότερο.
Ο σεβασμός προς τον Δράκο εναι δεδομένος γιατι τον κέρδισε. Άλλο πράγμα όμως ο σεβασμός κι άλλο η κρητική.
Κι όχι υπομονή δεν μπορω να κάνω άλλο. Τελευταίο πρωτάθλημα το 1991, τελευταίος τίτλος το 2004 και τελευταίος πραγματικός τελικός το 2006.
Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν δλδ για να πούμε πως φτάνει τόσο υπομονή;

Πέρσι ο Λάσκαρης είχε την πολυτέλεια και την ευτηχία να έχει στον πάγκο τον Πρίφτη ο οποίος χρεωνόταν τις κακές ήττες. Φέτος δεν παίζει αυτό.
Σαν προπονητής ο Πρίφτης δεν είναι κακός. Μην εκπλαγείς αν τον δεις σε καμια Ρεάλ ή ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Έχει υψηλή μπασκετική παιδεία, είναι εργατικός και χαμηλών τόνων. Στον Άρη πολεμήθηκε εκ των έσω. Και πίστεψε με αδικήθηκε.
Στο δια ταύτα τώρα. Εδώ και πόσα χρόνια λέμε κάνουμε μια καινούρια ομάδα; Έχει 10 χρόνια;
Βγάζεις 3-4 παικτές και τους χαρίζεις. Παπανικολάου, Μποχωρίδης, Βαζένκώφ, ενώ έχεις αφήσει ταλένταρες δωρέαν επειδή η διοίκηση δεν προσεχε.
Χώρια αυτούς που έχεις ή είχες και τους άφηνες παγκο για να παίζουν κάτι αμερικανοσερβορώσοι αγνωστού ταυτότητας και ποιότητας. Κι αυτό στο κυνήγι του αποτελέσματος ενώ στόχος προφανών και δεν υπήρχε. Μη μου πεις τώρα πως η τριάδα ή η 4άδα είναι στόχος κι αν είναι είναι σκαλί για το πιο πάνω. Εμείς έχουμε ταβάνι την 3η θέση άσε που και με ομάδα Λυκείου να παιξουμ θα την χάσουμε.
Τι να λέμε τώρα ....
Τα σκουπίδια της ομάδας είναι στα γραφεία. Εκεί ήταν πάντα. Είτε λεγόταν Μητρούδης, είτε Δαμιανίδης είτε Λάσκαρης.
Μοναδικες εκαιρέσεις όλα αυτα τα χρόνια ο Τζεβελέκης κι ο Αρβανίτης.