Μια απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα θα μπορούσε να είναι μια κοσμική συντόμευση, που ονομάζεται σκουληκότρυπα, ένα τούνελ δηλαδή μέσα από το πλέγμα του χώρου και του χρόνου που μπορεί να συνδέει απομακρυσμένες γωνιές του σύμπαντος. Είναι ο δρόμος που ακολουθούν πολλοί φανταστικοί διαστημικοί ταξιδιώτες, ( @foxy4270, @spideman3, @Antretng, @sso κ.α.) και μαζί με όλους αυτούς και οι πρωταγωνιστές στη ταινία Interstellar, σε σκηνοθεσία Κρίστοφερ Νόλαν.
Το να περάσει κανείς μέσα από μια σκουληκότρυπα θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, λένε οι επιστήμονες, ωστόσο, θα πρέπει προς το παρόν να το αποκλείσουμε; Όχι λένε οι σκουληκοcameroφωτοεπιστήμονες.
Για να φανταστείτε μια σκουληκότρυπα, φανταστείτε ότι το σύμπαν είναι ένα δισδιάστατο φύλλο. Καμπυλώστε το φύλλο και ανοίξτε δύο τρύπες ώστε να σχηματίσουν δύο χοάνες. Τα άκρα των χοανών ενώνονται, και έτσι μπορείτε να θεωρήσετε μια σκουληκότρυπα σαν ένα σωλήνα.

Ένα τούνελ του χωροχρόνου στο σύμπαν.
Η χειραγώγηση του χώρου με αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι μπορείτε να μεταβείτε από το ένα άκρο μιας σκουληκότρυπας (xiaomi-miui.gr), διανύοντας σχετικά μικρή απόσταση, ως το άλλο άκρο (myphone.gr ) το οποίο ενδεχομένως να βρίσκεται ακόμη και σε άλλο γαλαξία ή στην «άκρη» του σύμπαντος. Το στόμα μιας σκουληκότρυπας, λειτουργεί επίσης ως ένα κοσμικό παράθυρο, επιτρέποντάς σας να θαυμάσετε τα αστέρια (Vlasismiriagos, Xynw_antretng κ.α.), στο άλλο άκρο του σύμπαντος.
Αυτή είναι η θεωρία έτσι κι αλλιώς. Τι λέει όμως η επιστήμη σχετικά με τη πραγματοποίηση αυτών των ταξιδιών;
Οι σκουληκότρυπες προκύπτουν φυσικά από τις εξισώσεις που διέπουν τη γενική θεωρία της σχετικότητας, την επαναστατική ιδέα του Αϊνστάιν, που περιγράφει τη βαρύτητα σαν την στρέβλωση του χώρου και του χρόνου, δύο έννοιες που αποτελούν τη δομή του σύμπαντος και που συχνά τις συναντάμε ως χωροχρόνος.
Ο Αϊνστάιν και ο Nathan Rosen δημοσίευσαν μια εργασία το 1935, που περιγράφουν αυτές τις σκουληκότρυπες, οι οποίες τελικά ονομάστηκαν γέφυρες Einstein-Rosen. Αυτά τα περίεργα αντικείμενα, όμως, αναπτύσσουν τέτοιες βαρυτικές δυνάμεις που ούτε το φως δεν μπορεί να ξεφύγει μέσα από αυτά. Κόντρα σε αυτές τις θεωρίες, εργάζονται ακατάπαυστα προσπαθώντας να απελευθερώσουν το φως (HDR, HDR+, HHT, GCam, Bacon, Snap ...) οι σκουληκοcameroφωτοερευνητές.
Επομένως, με μια πρόχειρη σκέψη, για τα διαστημικά ταξίδια, θα ήταν άχρηστη;